Δημοτική Βιβλιοθήκη Πατρών

Οι πρώτες ζυμώσεις για τη Δημιουργία Δημόσιας Βιβλιοθήκης στην Πάτρα καταγράφονται στον τοπικό τύπο από το 1842. Μισό και πλέον αιώνα μετά, επί Δημάρχου Δημητρίου Βότση, τον Ιανουάριο του 1908 αποφασίστηκε η ίδρυση της πρώτης Δημοτικής Βιβλιοθήκης στην Πάτρα με πυρήνα τη δωρηθείσα Βιβλιοθήκη της Βιοτεχνικής Σχολής, η οποία είχε κλείσει. Αρχικά η Βιβλιοθήκη στεγάστηκε σε ακίνητο, ιδιοκτησίας του Πτωχοκομείου Πατρών, επί της οδού Γούναρη και Καραϊσκάκη και στις 28 Ιουνίου 1910 τελέστηκαν με λαμπρότητα τα εγκαίνια. Η λειτουργία της άρχισε την 1η Οκτωβρίου του ίδιου έτους και διήρκησε μέχρι το 1926. Οι πολιτικές διακυμάνσεις των επόμενων ετών και κατ' επέκταση οι επιπτώσεις τους στην οικονομική και κοινωνική ζωή της πόλης ματαίωσαν κάθε προσπάθεια ανασυγκρότησης της Βιβλιοθήκης με αποτέλεσμα να παραμεληθεί και να οδηγηθεί στην παύση της λειτουργίας της. Λίγα χρόνια μετά, επί Δημαρχίας Ιωάννου Βλάχου, ετέθη ο θεμέλιος λίθος για την ανέγερση του σημερινού διώροφου κτιρίου, σύμφωνα με τα σχέδια του αρχιτέκτονα Καραντινού. Η περιπέτεια της στέγασης της Βιβλιοθήκης έληξε τον Ιούλιο του 1955 επί Δημάρχου Βασιλείου Ρούφου, καθώς έγινε η μεταφορά των βιβλίων στο νέο χώρο ο οποίος εγκαινιάσθηκε στις 20 Μαίου 1957 και στον οποίο στεγάζεται μέχρι σήμερα. Το 2010 η Δημοτική Βιβλιοθήκη Πατρών γιόρτασε με τιμές τα 100 χρόνια από την ίδρυσή της με πλήθος εκδηλώσεων οι οποίες είχαν ως επίκεντρο το βιβλίο. Το νομικό πλαίσιο το οποίο διέπει τη λειτουργία της βιβλιοθήκης θεσπίστηκε το 1945 όταν με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Πατρών κατέστη αυτοτελές Νομικό Πρόσωπο και με βάση αυτό λειτούργησε έως το 2010. Στη συνέχεια, σύμφωνα με τη νέα αρχιτεκτονική της τοπικής αυτοδιοίκησης –Πρόγραμμα Καλλικράτης, συγχωνεύτηκε με το Δημοτικό Ωδείο, τη Δημοτική Μουσική και το Πνευματικό Καλλιτεχνικό Κέντρο αποτελώντας το νέο Οργανισμό του Δήμου με την επωνυμία «Δημοτική Βιβλιοθήκη – Πολιτιστικός Οργανισμός Δήμου Πατρέων».